Latein-Deutsch Übersetzung für "oceano têm"
"oceano têm" Deutsch Übersetzung
advenire
<veniō, vēnī, ventum 4.>Übersicht aller Übersetzungen
- ankommen, herankommen (ad aliquem/aliquem/alicui bei jemandem, an jemanden), (ad locum/in locum/locum/alicui loco an einem Ort)ad-venīread-venīre
- herankommen, erscheinenad-venīre figurativ, in übertragenem Sinnfigad-venīre figurativ, in übertragenem Sinnfig
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. advenīō 2. Person 2. advenīs 3. Person 3. advenīt | 1. Person 1. advenīmus 2. Person 2. advenītis 3. Person 3. advenīunt |
Futur | 1. Person 1. advenīam 2. Person 2. advenīes 3. Person 3. advenīet | 1. Person 1. advenīemus 2. Person 2. advenīetis 3. Person 3. advenīent |
Imperfekt | 1. Person 1. advenīebam 2. Person 2. advenīebās 3. Person 3. advenīebat | 1. Person 1. advenīebāmus 2. Person 2. advenīebātis 3. Person 3. advenīebant |
Perfekt | 1. Person 1. advenī 2. Person 2. advenisti 3. Person 3. advenīt | 1. Person 1. advenīmus 2. Person 2. advenīstis 3. Person 3. advenērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. advenerō 2. Person 2. adveneris 3. Person 3. advenerit | 1. Person 1. advenerimus 2. Person 2. adveneritis 3. Person 3. advenerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. adveneram 2. Person 2. advenerās 3. Person 3. advenerat | 1. Person 1. advenerāmus 2. Person 2. advenerātis 3. Person 3. advenerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. advenīam 2. Person 2. advenīās 3. Person 3. advenīat | 1. Person 1. advenīāmus 2. Person 2. advenīātis 3. Person 3. advenīant |
Imperfekt | 1. Person 1. advenīrem 2. Person 2. advenīrēs 3. Person 3. advenīret | 1. Person 1. advenīrēmus 2. Person 2. advenīrētis 3. Person 3. advenīrent |
Perfekt | 1. Person 1. advenerim 2. Person 2. adveneris 3. Person 3. advenerit | 1. Person 1. advenerimus 2. Person 2. adveneritis 3. Person 3. advenerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. advenissem 2. Person 2. advenīssēs 3. Person 3. advenīsset | 1. Person 1. advenīssēmus 2. Person 2. advenīssētis 3. Person 3. advenīssent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | advenī! | advenīte! |
Futur | 2. Person 2. advenīto! 3. Person 3. advenīto! | 2. Person 2. advenītōte! 3. Person 3. advenīunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | advenīre |
Perfekt | advenīsse |
Futur | adve&nmacr;tūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | advenīens, advenīentis |
Futur | adve&nmacr;tūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | advenīendī |
---|---|
Dativ | advenīendō |
Akkusativ | ad advenīendum |
Ablativ | advenīendō |
Supinum
adventum |
ruere
intransitives Verb v/i <ruō, ruī, rūtum 3.>Übersicht aller Übersetzungen
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. ruō 2. Person 2. ruis 3. Person 3. ruit | 1. Person 1. ruimus 2. Person 2. ruitis 3. Person 3. ruunt |
Futur | 1. Person 1. ruam 2. Person 2. rues 3. Person 3. ruet | 1. Person 1. ruemus 2. Person 2. ruetis 3. Person 3. ruent |
Imperfekt | 1. Person 1. ruebam 2. Person 2. ruebās 3. Person 3. ruebat | 1. Person 1. ruebāmus 2. Person 2. ruebātis 3. Person 3. ruebant |
Perfekt | 1. Person 1. ruī 2. Person 2. ruisti 3. Person 3. ruit | 1. Person 1. ruimus 2. Person 2. ruistis 3. Person 3. ruērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. ruerō 2. Person 2. rueris 3. Person 3. ruerit | 1. Person 1. ruerimus 2. Person 2. rueritis 3. Person 3. ruerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. rueram 2. Person 2. ruerās 3. Person 3. ruerat | 1. Person 1. ruerāmus 2. Person 2. ruerātis 3. Person 3. ruerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. ruam 2. Person 2. ruās 3. Person 3. ruat | 1. Person 1. ruāmus 2. Person 2. ruātis 3. Person 3. ruant |
Imperfekt | 1. Person 1. ruerem 2. Person 2. ruerēs 3. Person 3. rueret | 1. Person 1. ruerēmus 2. Person 2. ruerētis 3. Person 3. ruerent |
Perfekt | 1. Person 1. ruerim 2. Person 2. rueris 3. Person 3. ruerit | 1. Person 1. ruerimus 2. Person 2. rueritis 3. Person 3. ruerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. ruissem 2. Person 2. ruissēs 3. Person 3. ruisset | 1. Person 1. ruissēmus 2. Person 2. ruissētis 3. Person 3. ruissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | rue! | ruite! |
Futur | 2. Person 2. ruito! 3. Person 3. ruito! | 2. Person 2. ruitōte! 3. Person 3. ruunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | ruere |
Perfekt | ruisse |
Futur | rūtūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | ruens, ruentis |
Futur | rūtūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | ruendī |
---|---|
Dativ | ruendō |
Akkusativ | ad ruendum |
Ablativ | ruendō |
Supinum
rūtum |
ruere
transitives Verb v/t <ruō, ruī, rūtum 3.>Komödie Com.Übersicht aller Übersetzungen
- niederreißen, zu Boden schmetternruereruere
- cumulos arenae rueredie Berge aus Sand zerschlagencumulos arenae ruere
Konjugation
Aktiv
Indikativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. ruō 2. Person 2. ruis 3. Person 3. ruit | 1. Person 1. ruimus 2. Person 2. ruitis 3. Person 3. ruunt |
Futur | 1. Person 1. ruam 2. Person 2. rues 3. Person 3. ruet | 1. Person 1. ruemus 2. Person 2. ruetis 3. Person 3. ruent |
Imperfekt | 1. Person 1. ruebam 2. Person 2. ruebās 3. Person 3. ruebat | 1. Person 1. ruebāmus 2. Person 2. ruebātis 3. Person 3. ruebant |
Perfekt | 1. Person 1. ruī 2. Person 2. ruisti 3. Person 3. ruit | 1. Person 1. ruimus 2. Person 2. ruistis 3. Person 3. ruērunt |
Futur 2 | 1. Person 1. ruerō 2. Person 2. rueris 3. Person 3. ruerit | 1. Person 1. ruerimus 2. Person 2. rueritis 3. Person 3. ruerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. rueram 2. Person 2. ruerās 3. Person 3. ruerat | 1. Person 1. ruerāmus 2. Person 2. ruerātis 3. Person 3. ruerant |
Konjunktiv | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | 1. Person 1. ruam 2. Person 2. ruās 3. Person 3. ruat | 1. Person 1. ruāmus 2. Person 2. ruātis 3. Person 3. ruant |
Imperfekt | 1. Person 1. ruerem 2. Person 2. ruerēs 3. Person 3. rueret | 1. Person 1. ruerēmus 2. Person 2. ruerētis 3. Person 3. ruerent |
Perfekt | 1. Person 1. ruerim 2. Person 2. rueris 3. Person 3. ruerit | 1. Person 1. ruerimus 2. Person 2. rueritis 3. Person 3. ruerint |
Plusquamperfekt | 1. Person 1. ruissem 2. Person 2. ruissēs 3. Person 3. ruisset | 1. Person 1. ruissēmus 2. Person 2. ruissētis 3. Person 3. ruissent |
Imperativ | Singular | Plural |
---|---|---|
Präsens | rue! | ruite! |
Futur | 2. Person 2. ruito! 3. Person 3. ruito! | 2. Person 2. ruitōte! 3. Person 3. ruunto! |
Infinitiv | |
---|---|
Präsens | ruere |
Perfekt | ruisse |
Futur | rūtūrum, am, um esse |
Partizip | |
---|---|
Präsens | ruens, ruentis |
Futur | rūtūrus, a, um |
Gerundium
Genitiv | ruendī |
---|---|
Dativ | ruendō |
Akkusativ | ad ruendum |
Ablativ | ruendō |
Supinum
rūtum |